www.dziewczynswiatnew.fora.pl

Tuuli

Liryka nie jest moją najmocniejszą stroną.

***
Samotny wędrowiec na pustynnej równinie
Skowyt duszy, jęk bólu.
Tak mały w nicości ginie,
O samotności królu!

Uratuj mą duszę od samodestrukcji,
Ocal me myśli od samozagłady.
O dziecię wyrwane z rąk korupcji,
O marynarzu śniady!

Woła do ciebie samotny wędrowiec
będący solą w oku świata.
I nie wiadomo gdzie początek, gdzie koniec,
Czy w przyjacielu nie rozpoznasz kata.

I na bezdrożu wędrowiec stoi
Szukając schronienia przed samym sobą,
Lecz nie ma lekarza, co duszę ukoi,
A starej nie zastąpisz nową.

Tonąca

W czarnej tafli jeziora
dostrzegła odbicie księżyca
bosą stopą zmąciła jego obliczę
i sunęła z dala od brzegu
nurkując w głębi swej duszy.

Gdzie skarb odnajdzie?
W ciemności?
Ona...
Zmora.
Diabeł pośród świętości,
ta w ciele anioła.
Po omacku szuka ucieczki,
zakuta w kajdany bezradności.
Najgłośniejszy krzyk bez słów.

I nie mów nic,
twe słowa kaleczą,
Brutus i cezar, przyjacielu
-milczała.
Tonąc bezpowrotnie,
zaczynała życie.

Bunia · Wysłany: Nie 23:05, 23 Mar 2008 Temat postu:

Co to jest samodestrukcja?
Wiersz bardzo ładny, lecz trudny.
Kolejny talent na forum.

Agnieszka · Wysłany: Pon 11:41, 24 Mar 2008 Temat postu:

Bardzo ładne. Trudne, ale jednocześnie jakby skierowane do każdego z nas.
Piękne, na prawdę, pisz dużo i rozwijaj się hehe (:

IndygoMouth · Wysłany: Pon 12:13, 24 Mar 2008 Temat postu:

nie rozumiem tego wierszza ale chcialabym pisac jak ty heh <img src=

" border="0" />

Tuuli · Wysłany: Pon 15:15, 24 Mar 2008 Temat postu:

Samodestrukcja - niszczenie/wyniszczanie samego siebie

Bunia · Wysłany: Pon 15:32, 24 Mar 2008 Temat postu:

Dzieki

Aż szukałam w necie, ale nigdzie nie było Mad

Tuuli · Wysłany: Pon 15:55, 24 Mar 2008 Temat postu:

Taki mój neologizm (:

Tuuli · Wysłany: Czw 20:08, 27 Mar 2008 Temat postu:

Wybaczcie, że post pod postem, ale zamieszczam nowy twór mojego czarnego długopisu i wypadałoby tym samym odświeżyć temat.

Kradzież

Ukradłam Ci czas,
Twój cenny czas.

A zegar pędzi
i sypie się piasek,
codzienny słońca maraton po niebie
obejrzeć mi przyszło znów.

I kradnę Ci,
Twój cenny czas.

Ja bezczelna,
bezwstydna,
okropna.
Złodziejka!

Odejdź.
Nie słuchaj.
Nie patrz.
Nie pozwól bym kradła
Twój czas,
cenny czas.
Uwolnij się
i idź.

Ale...
co zrobisz z tym czasem,
którego nie dasz mi sobie odebrać?

Agnieszka · Wysłany: Czw 21:40, 27 Mar 2008 Temat postu:

Dwa pierwsze zdecydowanie lepsze, ten taki trochę "na odwal" Znaczy, pomysł okej, ale mogłabyś popracować nad nim troszenieczkę dłużej i nieco rozbudować albo wzbogacić... Mimo wszystko uważam ze masz spory talent (:
Skoro piszesz, ze liryka nie jest mocną twoją stroną, to może pochwalisz się jakimś opowiadankiem Very Happy

? Z chęcią poczytam^^

Ari. · Wysłany: Pią 14:42, 28 Mar 2008 Temat postu:

dobry pomysł, całkiem fajne, ale jakoś ciężko się czyta.
Nie tak 'gładko', jakby nie pasowało mi co jakiś czas coś.
tak mi się wydaję, chociaż od razu poinformuję, że nie znam się na tym.

Bunia · Wysłany: Pią 17:07, 28 Mar 2008 Temat postu:

Właśnie przyjemniejsze od pierwszego.
Takie z fajną puenta Very Happy

Czekam na kolejne Smile

Punk Kitty · Wysłany: Pon 22:34, 31 Mar 2008 Temat postu:

Ślicznie, Tuuli.
Chciałabym pisać tak jak Ty

Cedalia

Tuuli sliczne wiersze no !!! masz talenta nie to co ja xD

Tuuli

Lentus

Ja.
Twór obojętny.

Bliższe mi...
srebro mowy od złota milczenia,
koślawe litery niż wykaligrafowane pismo,
ciemne kolory od barw pastelowych,
do krwi ścięte paznokcie niż żelowe tipsy.

I tonę,
bo nie umiem pływać.
Do życia podchodzę
może zbyt obojętnie.
Nie wiem.

Boję się,
by nie przejmować się zbytnio.
Uwierzę,
gdy powiesz lentus.

A może...
mówię zbyt często,
moje litery są zbyt koślawe,
ubrania zbyt czarne,
a paznokcie za krótkie.

W natłoku myśli,
zagubione
to najważniejsze.